Den Hoorn bestaat 625 jaar; reden om eens stevig uit te pakken met een mooi feest! Gefeliciteerd, Hoornders! En fijn dat we allemaal mogen delen in de feestvreugde!
Vreugde. Eigenlijk is dat een woord dat we niet meer zo vaak horen. Tegenwoordig gaat het vaker om lol beleven, over of iets leuk is of niet, over of het je een kick bezorgt, of je er persoonlijk iets bij ervaart. Maar als je zo kijkt naar een jubileum, zo’n mijlpaal in de geschiedenis, dan mis je toch wat. Dat ons dorp 625 jaar bestaat is geen verdienste van de mensen die nu leven. Dat is te veel eer voor de dorpers van nu. Veel meer mensen hebben in de loop van de eeuwen in het dorp geleefd, en eraan gebouwd, en hebben het verdedigd tegen zand, zee en zorgen. Ze hebben er hun leven in geleefd, en hebben er in zekere zin ook hun leven aan gewijd. Het zou onterecht zijn als wij de eer daarvoor – als in een overmoedige roes – nu oogsten. Het accent ligt dan in een piekervaring die eenmalig en individueel is; daar houd je niets aan over.
‘Vreugde’ heeft meer in zich dan alleen plezier. We kijken terug en kunnen dankbaar zijn. We kunnen de lessen uit de geschiedenis weer eens oppakken en er opnieuw, met de kennis van nu, van leren. We kunnen onszelf relativeren en eerlijker naar onszelf kijken. Vreugde heeft ook troost in zich. Vreugde erkent dat dingen soms niet altijd even leuk waren. Dat er ook verdriet is, dat de randen van het leven ook in beeld komen; denk maar aan ziekte en dood. Vreugde leert je om het leven des te meer te waarderen en op waarde te schatten. Vreugde heeft in zich dat het leven ook mislukkingen kent, maar dat dat niet betekent dat je afgeschreven wordt. Het kan er ook zijn als het leven niet leuk is. Denk maar aan het leveren van een moeilijke prestatie, die veel van je kost, maar die je gelukkig maakt als het uiteindelijk lukt. Vreugde kent ook rust, routine, een saaie trouwe regelmaat. “Het is een onschatbare eigenschap van vreugde, dat mensen haar kunnen ervaren onder ongelukkige omstandigheden”, schrijft Jan Willen Otten in zijn boek Zondagmorgen. Vreugde bergt ook vergeving en de aanvaarding van anderen in zich.
De bijbelschrijver Paulus zegt in zijn brief aan de Romeinen (14:17) dat het goede leven, zoals dat door God bedoeld is, in drie begrippen te vatten is: gerechtigheid, vrede en vreugde. Vreugde is misschien wel het resultaat van gerechtigheid en vrede. Maar het voegt ook een eigen waarde toe. Een jubileumviering is een goede aanleiding om echt eerlijk naar ons verleden te kijken en daarin te benoemen wat goed was, en wat verkeerd was. Daarnaast zijn we dankbaar voor het gegeven dat we nu in vrede kunnen leven: dat is ooit wel anders geweest. En dat het ook anders kan beleven we in onze dagen opnieuw als we de oorlog in Oekraïne zien. Wij staan op de schouders van zovelen die ons in liefde en leed voorgingen. En we zijn er nog. Sterker nog: in ons dorp en in ons dagelijks leven plukken we de vruchten van hen die ons voorgingen. We realiseren ons dan ook dat dat de verplichting schept om de toekomst op een rechtvaardige en vredige vorm te geven. Dat is reden tot een groot en dankbaar feest. Ik wens ons allen veel feestvreugde toe!
Anne Kooi, predikant van de protestantse PKN-gemeente Waal-Koog-De Hoorn en voor een tijd een mede-Hoornder.